Abra Cadabra... Arnavutköy

2 Cappuccino down... και δεν λέω να ξεκολλήσω απο το μαγαζί... έχει και internet...οπότε όλα κομπλε!! αφού λοιπόν κάπνισα τον μισό Καρέλια (λεμε τώρα...by the way... όποιος έρθει στην Πολη απο Ελλάδα.. μια κούτα Karelia καπνο παρακαλω...)... αποφάσισα να κάτσω μέχρι να τελειώσει η μπαταρία του mac-i....



είμαστε λοιπόν στο abra cadabra της Dilara και του Ahmet και μου μένουν λίγα λεπτά να γράψω το απερίγραπτο συναίσθημα που νιώθει κανεις εδω...

4 πατώματα.. 4 θέματα... όλα φτιαγμένα με μηδενική Επιτίδευση... στόχος της Dilara.. να φτιάξει ενα boutique rest-au-rant .. ενα μερος που να μπορεί ο καθένας να ξεκουραστεί..να χαλαρώσει και να γευτεί την τέχνη... η τέχνη σε κάθε της ένοια.. απο περίεργα Κολλάζ... μέχρι τρελλά φαγητά!!! τα πάντα παραπέμπουν σε τέχνη.. (καλα.. για να μην υπερβαλω... όχι όλα..) αλλά .. που θα πάει σε 2-3-4 βδομάδες η ίδια ελπίζει να τα φτιάξει ΟΛΑ!!



μην μου αγχώνεστε όμως.. όλα θα τα μάθετε και για την Dilara και για το abra cadabra!! λίγη υπομονή...

Badem Ezmesi-οπως λέμε Αμυγδαλωτό

Διαβάζοντας λοιπόν το βιβλίο... κάπου ανάμεσα στις περιπέτειες του Ξανθούλη... υπάρχει και το Badem Ezmesi.. ακολούθησα λοιπόν τις οδηγείες του και μετά απο ένα Starbucks frappuccino (γιατί.... ο καπιταλισμός είναι στο αίμα μου..και δύσκολα θα τον πετάξω απο πάνω μου) αποφάσισα με τα κουτσοτούρκικά μου να ψάξω για την Ρωμιά που φτιάχνει τα Badem Ezmesi στο Bebek...

νόμιζα ότι θα το βρω πολύ δύσκολα.. άντε τώρα κάτσε ψάξε που να ειναι η Κυρα-τάδε που κάποτε έφτιαχνς τα πιο νόστιμα αμυγδαλωτά... βγαίνω η καλή σου απο τα ωραιότατα και μοναδικά στο είδος τους Bebek Starbucks...με το frappuccino ανα χείρας... και τσουκου τσουκου.. μπαίνω σε ένα ζαχαρωπλαστείο (υπάρχουν τέτοια εδω στο Τουρκια) και ρωτάω την ζαχαροπλαστού που έχει badem ezmesi... στην αρχη μου προσέφερε τα δικά της.. αλλα... olmaz που λένε και οι φίλοι μας.. θέλω να μου πεις που ειναι το ωραιότερο badem ezmesi στο bebek... μια λοιπόν αμερικανο-τουρκάλα.. μου έδειξε το μαγαζί απέναντι....
μα καλά.. πως δε το σκέφτηκα... αφού το όνομα του μαγαζιού το είχα... γιατί δε έψαξα στο νετ; (τώρα θα μου πεις.. με τα μυαλά πάνω απο το κεφάλι σου.. και τις teize-δες όλη μέρα γύρω σου.. που να το σκεφτείς...)
meshour badem ezmesi το μαγαζάκι πο υ λέγαμε... γιατί πρόκειτε για μαγαζάκι... λες και βγήκε απο την Πολίτικη Κουζίνα... αυτο που σε έφερνε στην σημερινή (και καλά εποχή...) ε΄ναι μια τηλεόραση πάνω στον σε μια ωραιότατη σιφινιέρα...
Ρωτάω και γω πόσο έχουν τα Badem ezmesi.. 55 TL μου λέει η κοπελιά....
"εισαι τρελλήηηηη " πήγα να φωνάξω... αλλα το κράτησα μέσα μουο και άρχισα να την εξηγώ για το βιβλίο κτλ κτλ.. αλλα... εκείνη μου πετάει ένα... "Anlamıyorum " και κόντεψε να μουρθει κόλπος.. ευτυχώς.. η κάλη μου νεράιδα ποτέ δε με αφήνει μοναχούλα..και υπήρξε μια κοπέλα που με βοήθησε... και της εξήγησε..
Αγόρασα λοιπόν τα ωραιότατα 6 babem ezmesi για 6 TL έμαθα και το όνομα της κυρίας που τόχει και σε λίγο θα πάω να τη βρω στο μαγαζί της .. (λες να καταφέρω να κλέψω το μυστηκό της επιτυχίας της??)

εφυγα απο το bebek λοιπον..και κατηφόρισα προς το Arnavukoy να βρω το μαγαζί της φίλης Dilara και να πιω ενα ωραιότατο καφεδάκι.. εκεί γνωσα τον Jimmy... εναν λίγο απο όλα τυπάκι.. με ρίζες απο ΠΑΝΤΟΥ (θα σας εξηγήσω σε άλλο post τι εννοώ απο ΠΑΝΤΟΥ).

LangDetecttr>en YahooCerror

2 Cappuccino down... και δεν λέω να ξεκολλήσω απο το μαγαζί... έχει και internet...οπότε όλα κομπλε!! αφού λοιπόν κάπνισα τον μισό Καρέλια (λεμε τώρα...by the way... όποιος έρθει στην Πολη απο Ελλάδα.. μια κούτα Karelia καπνο παρακαλω...)... αποφάσισα να κάτσω μέχρι να τελειώσει η μπαταρία του mac-i....

İstiklal Cd, Beyoğlu, Turkey

Πρώτη στάση κάθε Τουρίστα που σέβεται τον εαυτό του... η Ιστικλαλ... Ο Μεγάλος δρόμος του Πέρα όπως τον έλεγαν οι παλιοί...

Στα Γαλλικά..Grand Rue de Pera και στην Ελληνική μετάφραση της τούρκικης ονομασίας... Οδός Ανεξαρτησίας...

και εδώ.. εγω θα γελάσω...
Εκεί.. γύρω στο 1923 ονομάστηκε Istiklal... και εκεί.. κάπου στο 1955... στην οδό Ανεξαρτησίας... γράφτηκε μια τραγική ιστορία... που κάθε άλλο παρα για ανεξαρτησία μιλούσε..ίσως η Πολίτικη Κουζίνα...και το Güz Sancısı να εξηγούν καλήτερα τα γεγονότα... παρά τα βιβλία της ιστορίας....

τέλος πάντων.... Στον δρόμο αυτό εγω πρωτο-ερωτεύτηκα την Κων/πολη.. στον Δρόμο αυτό..ένοιωσα την καρδιά μου να χτυπά με όλη της τη Δύναμη... στο Δρόμο αυτό συνειδητοποίησα ΤΙ ΘΕΛΩ πιο πολύ...

Το Πέρα.. πάντα ήταν το μέρος των ονείρων μου... Με φανταζόμουν συχνά να περπατάω στην Ιστικλάλ εκει.. γύρω στη δεκαετία του '20 με τα μακριά μου φορέματα και τα παρασόλ.. και να μιλάω γαλλικα, τούρκικα και ελληνικά... και να πασχίζω να μάθω Αγγλικά...

Όταν πριν απο δυο χρόνια επισκέφτηκα, μεγάλη και ανεξάρτητη πλέον, την Πόλη... στην Ιστικλαλ έτρεξα.. αυτήν ήξερα... εκεί.. περιπλανήθηκα 8 ολόκληρες ώρες... για να νιώσω την καρδιά μου να βαράει πιο έντονα απο τα τύμπανα των Αριστερών που φώναζαν για δικαιώματα... για να σταματήσει ο χρόνος...
Simit Sarayı πάνω πάνω στην Istiklal cd λίγο πριν την ανακαίνησή του, και όταν το κάπνισμα επιτρεπότανε... εγώ βρήκα και έχασα την ευτυχία... Βέβαια.. μπορει και να μην την έχασα τελειωτικά... πάντα υπάρχει ελπίδα... Insallah..!

Και όπως με φανταζόμουν το 1999 κοντέσσα του Πέρα... το 2007 ήμουν η πιο ευτυχισμένη λετσο-γκόμενα του Μπεϊόγλου... και εκεί.. προς το τέλος 2009 είμαι στο τσακ να μoιάσω στον Αιμίλιο του Τυμφρηστου.. στη μελαγχολία... γιατι όχι.. δεν με συγκρίνω με την Ερμιόνη... αυτή.. χαζή-ξανθιά και ηλίθια χαζογκόμενα ήταν..ο έρμος ο Αιμήλιος όμως.. απο μαράζει πέθανε... επειδη απλά.. άργησαν λίγο τα πράγματα να πάρουν τον δρομο τους... Ετσι και εγώ.. άργησα 6 μήνες.. και ολα γκρεμίστηκαν....αλλα πάλι λέω πολλάααααα και πλατιάζω......

Στην Ιστικλάλ σήμερα θα βρείτε απο Μυδια του δρόμου.. μέχρι ευρωπαϊκής περιβολής μαγαζιά... όπως λέει κ ο Ομοϊδεάτης και φίλος Σαλονικιός-Αεκτζής και μόνιμος κάτοικος Σύρου Ηλίας...η Ιστικλαλ ειναι η Ερμού x 7....εμ βλέπετε 3 χιλιόμετρα πεζόδρομος!! να έχεις όρεξη να χάνεσαι...

Θα έρθουν πολλά post με φωτογραφίες και νέα απο την Μεγάλη Οδό του Πέραν.. σας το υπόσχομαι

η ψηφίδα

Η ιστορία μας Αρχίζει με οδηγό το Βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη....που οι ασεβείς του Πόθοι τον οδήγησαν στην Πόλη..και τον περιπλάνησαν σε στενά, δρόμους και μηύσεις στα Πολίτικα μυστήρια!


όλα λοιπόν αρχιζουν με μια ψηφίδα... μια χρυσή μικρή ψηφίδα... που βρέθηκε απο την Πόλη στο Üsküp της Τουρκιας (Α) και αο κει στην Αλεξανδρούπολη της Ελλάδας (Β).. και όλα αυτα λόγω της Αναλλαγής πληθυσμών ....

και εκεί.. μεταξύ Ιστορίας και Βιογραφίας.. και μεταξύ Μωάμεθ Β και Γιαγιας Δέσποινας.. να σου ο Ισμαήλ Κανταρέ, και λίγες σελίδες πιο κάτω... τσουπ! Istanbul-Constantinoupolis

Istanbul - Dario Moreno - Amazing videos are here

μέσα απο τις σελίδες του Βιβλίου θυμόμαστε τα σχολικά μας χρόνια και την αιώνια καλοσύνη των Χριστιανών.. απέναντι στην αιώνια κακοσύνη των Μουσουλμάνων ... και μετα Τσουπ! μας τρέχει στο 1955 και τα Σεπτεμβριανά...

και εδώ αρχίζει η Δική μου Ιστορία... με την Πόλη του Ξανθούλη να γίνεται βοήθεια για να δημιουργήσω την Δική μου Πόλη!